Tuesday, October 14, 2008

Dinsdag14 oktober - Bryce Canyon (revisited)

En weer gaat de wekker....dit keer om 07:30....niet slecht! De origineel geplande tocht naar Neon Canyon (7 mijl heen, 7 mijl terug) gaat niet door en dus hebben we een alternatief plan bedacht. We gaan vanmorgen naar de Petrified Forest net buiten Escalante (waar we vannacht hebben geslapen). Een Petrified Forest is een gebied waar een grote hoeveelheid versteende boomstammen of delen daarvan zijn terug te vinden. Er zijn meerdere theorieen die dit natuurverschijnsel proberen te verklaren. Mijn theorie is vrij eenvoudig. Het Engelse woord petrified betekent doodsbang. Ik denk dat miljoenen jaren geleden in dit gebied dinosaurussen leefden die de bomen regelmatig lieten schrikken. De bomen waren doodsbang voor de dinossaurussen en schrokken zich de tering waardoor ze versteend van angst omvielen. En zo onstond de Petrified Forest. Simpel toch?
Het hele gebied ligt bezaaid met stukken versteend hout. Varierend van hele kleine stukken tot halve boomstammen. Moeilijk om fotografisch vast te leggen, tenzij je inzoomt op de details.



Na een paar uur te hebben rondgezworven rijden we door richting Bryce Canyon. We zijn hier twee jaar geleden ook al geweest en het lag dit keer niet in de planning. Maar doordat de tocht naar Neon Canyon niet doorgaat hebben we wat tijd over. En Bryce blijft een mooie lokatie om te bezoeken. Vlak voor Bryce besluiten we te stoppen in het plaatsje Tropic, om te lunchen. Hier hebben we twee jaar geleden overnacht en gegeten. Naast het motel waar we destijds hebben geslapen ligt een restaurant waar we toen ook hebben gegeten. Als we het restaurant binnenstappen worden we onmiddelijk herkend door een Amerikaanse dame. Zij was één van de hikers waar we gisteren een tijdje mee hebben staan kletsen op de parkeerplaats bij Sunset Arch. Wat blijkt: zij is de eigenaresse van het restaurant. En haar man, die we gisteren ook hebben ontmoet, is de eigenaar van het motel waar we 2 jaar geleden hebben overnacht. Als we zitten te lunchen komt hij spontaan een praatje maken. Gisteren was al duidelijk geworden dat hij een fanatiek fotograaf is en we praten over van alles en nog wat. Hij vertrekt om een paar minuten later terug te komen met een A3 print van één van zijn eigen foto's van een nabij gelegen canyon. Nanouk legt uit hoe hij de overbelichte delen van de foto zou kunnen compenseren door een zogenaamde HDR foto te maken. Hij is dusdanig onder de indrukt dat hij ons uitnodigt om volgend jaar een weekje gratis te komen logeren en samen op pad te gaan, als Nanouk hem in ruil daarvoor Photoshop lessen wil geven. Klinkt als een goede deal! Even later vertrekt hij weer en als we willen afrekenen voor de lunch krijgen we van de serveerster te horen dat de lunch "on the house" is. We protesteren maar zonder succes en laten een flinke fooi achter.


Ondertussen is het al 3 uur geweest en we moeten maar eens richting Bryce canyon. Na een rit van 20 minuten en 25 dollar lichter staan we bij Sunset Point. Het is erg druk en je kunt duidelijk merken dat het seizoen nog niet voorbij is. Onderweg heeft Karim nog even een Navajo fluit gekocht. Volgens de man waarvan we hem hebben gekocht heb je geen muzikale skills nodig om op een Navajo fluit te kunnen spelen. Perfect voor Karim dus!

We lopen vanaf Sunset Point, via de Navajo Loop Trail, Bryce Canyon in. Daar waar het zonlicht wordt weerkaatst op de zandsteen wanden onstaat een dieprode en gele gloed.



Naarmate de zon verder wegzakt worden de kleuren steeds intenser. Nanouk schiet heel wat foto's en is tevreden met het resultaat. Op de terugweg naar ons motel in Tropic zien we plotseling dat het volle maan is en dat dit een prachtig plaatje oplevert boven Bryce Canyon. En dus scheuren we terug naar Sunset Point om op de valreep nog wat foto's van dit fraaie schouwspel te maken.



Uiteindelijk zijn we pas om 8 uur in het motel. Even opfrissen, eten en weer terug naar onze kamer om de foto's te bekijken en het weblog bij te werken. Morgen staan we extra vroeg op om de zonsopgang boven Bryce te gaan bekijken. Hopelijk levert dat weer een aantal fraaie foto's op. We zullen zien.

1 comment:

anco said...

Ooooooo, wat een schitterende foto's weer Nook en wat een verhaal; gratis een weekje fotograferen, ik wil mee!

hahaha..

Nee, wat een super reisverhaal schotelen jullie ons hier toch voor. Ik geniet van elke aflevering hoor!

Groetjesssss en geniet ervan; jullie zitten zo weer in een koud en herfstig Nederland...

:))))))))